Słowo relikwia pochodzi od łacińskiego słowa „resztki, szczątki”. Obecnie relikwie dzielą się na trzy kategorie.
- Relikwie pierwszej klasy: fragmenty ciała świętego, błogosławionego.
- Relikwie drugiej klasy: przedmioty, albo fragmenty przedmiotów, które były używane, czy noszone przez świętego za jego życia, np: sandały, różaniec czy inna rzecz należąca do świętego, błogosławionego.
- Relikwie trzeciej klasy: przedmioty, którymi dotknięto relikwii pierwszej klasy. Najczęściej są to fragmenty płótna.
Sobór Watykański Drugi wspomina o relikwiach w Konstytucji o Liturgii Świętej: „Zgodnie z tradycją Kościół oddaje cześć świętym i ma w poważaniu ich autentyczne relikwie oraz wizerunki” (111).
Katechizm Kościoła Katolickiego mówi: „Poza liturgią sakramentów i sakramentaliów katecheza powinna brać pod uwagę formy pobożności wiernych i religijności ludowej. Zmysł religijny ludu chrześcijańskiego zawsze znajdował wyraz w różnorodnych formach pobożności, które otaczały życie sakramentalne Kościoła. Są to: cześć oddawana relikwiom, nawiedzanie sanktuariów, pielgrzymki, procesje, droga krzyżowa, tańce religijne, różaniec, medaliki, etc” (1674).
Chyba nikogo nie zadziwia fakt, że Kościół w Siennowie posiada liczne relikwie świętych i błogosławionych. Każda z nich ma swoją historię, została przywieziona do naszego kościoła w różnych okolicznościach, niekiedy wiązał się z pozyskaniem specjalny ceremoniał. Każda z nich ma również nadany prawem certyfikat wierzytelności. Wyjątkiem są relikwie Świętego Krzyża, które jako jedyne były w naszym kościele od wielu lat i dokument zaginął. Znakomita większość trafiła do nas w roku 2014, kiedy przygotowywaliśmy się do konsekracji kościoła.
Przedstawiamy spis relikwii, które są w naszym kościele. Podajemy postacie świętych i błogosławionych w kolejności zgodnym z kalendarzem świąt czy dni wspomnienia w liturgii kościoła.
Źródło: https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/alfabet.php3#s
Drodzy Parafianie! Każda z relikwii może być wypożyczona do domu, jeżeli jesteście mocno przekonani o potrzebie przyjęcia pod swój dach szczątków osoby wyniesionej na ołtarze. Wyjątkiem są relikwie Świętego Krzyża, które kościoła nie opuszczają w żadnych okolicznościach.